Oud en nieuw
Een raar iets in de wereld is het verschil tussen oud en nieuw of jong en belegen. Alles wordt ouder, een mens, een huis, een auto, een boom en zelfs de aarde. Alles heeft ook een bepaalde waarde, zo is een mens als kind maatschappelijk gezien niet waardevol, maar als volwassene enorm waardevol, daarna als oudere weer minder waardevol, een aow-er kost alleen maar geld en dat kinderen ook veel kosten hoeft geen betoog.
Ik heb het over de waarde in economische zin, niet de emotionele, want dan ligt het totaal anders. Toch is het raadselachtig dat er vooral ‘dingen’ zijn die een andere waardeladder hebben. Een nieuwe auto kost een vermogen, maar na een jaar al een heel stuk minder en als hij tien jaar is krijg je nog maar €150,- terug van de sloper. Breng je hem evenwel niet naar de sloper maar bewaar je hem 50 jaar in de schuur, dan is hij meer waard dan hij nieuw heeft gekost.
Dit geldt ook voor brommers en ouwe radio’s. Ook nieuwe huizen kosten het volle pond, maar die worden al na een paar jaar nog meer waard. Worden het eenmaal ouwe ‘krotten’ dan daalt de prijs gigantisch, maar mochten ze de tand des tijd overleven dan zijn ze na een paar eeuwen een vermogen waard, kijk maar naar die ouwe balkenpanden aan de grachten van die stad ergens in Noord Holland.
Het zelfde geldt ook voor munten en postzegels, ze worden vaak na een aantal jaren ongeldig en waardeloos, behalve als je ze bewaard en tientallen jaren later in de vitrine zet, dan kosten ze meer dan ze ooit waard waren. Oude flessen met wijn die gevonden werden in oude scheepswrakken kun je kopen voor de prijs van een goeie middenklasserauto, wellicht was het drankje oorspronkelijk van het type waaibomenwijn. Rare wereld eigenlijk wel toch?
Maar ja, de ‘dingen’ worden ook niet meer gemaakt om lang mee te gaan, stel je voor dat we eens een dag geen grondstoffen uit moeder aarde trekken, de hele economie ligt meteen plat. De eerste radio kon je mee voetballen, die bleef heel, misschien een buisje vervangen, maar hij bleef bruikbaar. Laat je nu een elektrisch apparaat vallen kan hij meteen in de kliko.
De ouwe ‘hondenkop’ trein van Werkspoor heeft tientallen jaren door weer en wind gereden, zelfs bij een meter sneeuw, nu worden treinen al afgeschaft voor ze zijn aangeschaft omdat ze uiteen vallen tijdens een simpel proefritje. Treinen vallen net als blaadjes uit de boom stil, want als er een paar op hun baan liggen willen de wielen niet meer.
Zelfs je schoenen liggen na een jaar bij het grofvuil, vroeger liep je daar twintig jaar op. Jammer dat men wel degelijke wapens kan maken, tanks, kanonnen, geweren en bommen werken doorgaans feilloos. Computers doen het vaak ook niet lang storingloos, maar over de spionageapparatuur hoor je zelden een storingsmelding door een technisch probleem, raar hoor.
Maar er is gelukkig nog hoop. De oude steppen van de Steppers, die menig goed doel op de been heeft geholpen en gehouden, worden hergebruikt, ze mogen hun oude dagen slijten als markant kunstwerk op een veel gebruikte rotonde, net als het oude klokje van kerk de Bron, het staat fier bij de Dorpskerk mooi te zijn, zie je nu, het kan echt wel!
Reacties: jk@ hoogvliet.org
